Πικάντικο ψητό λαιμό
Αφού ο Master Lecker μας έδειξε στη συνταγή ψητού του, βρήκαμε μια άλλη παραλλαγή, με την ευκαιρία της Hannes να πάρει μια νέα κουζίνα και η γιαγιά Ingrid έπρεπε να μαγειρέψει για μας. Ένα ψητό ήταν μετά από την έννοια της Hannes, "ο πρώην, η γιαγιά". Επιθυμητό, τελείωσε. Η συνταγή προέρχεται από τη μαθητεία μου, οπότε είναι 60 ετών. Η δασκάλα μου είχε φέρει τη συνταγή από το σπίτι της, το Lüneburg Heath. Μόνο με το τζίντζερ δεν μπορούσε να εξηγήσει. Αλλά με τη χειρόγραφη συλλογή συνταγών της ήταν ακριβώς αυτό.
Στο πρωτότυπο αναγράφεται ως εξής: Αλατοπίπερο ψητό λαιμό - 750 γρ. Χοιρινό λαιμό - αλάτι, πιπέρι, ματσάκι και για τη μαρινάδα: - ¼ L αραιωμένο ξύδι - 2 μεγάλα κρεμμύδια - 4 πιπέρι - 4 κόκκοι μπαχαρικών - τζίντζερ - 1/8 λίτρο κρέμα ή συμπυκνωμένο γάλα. για τη δέσμευση: - 1 κουταλάκι του γλυκού Mondamin / Maizena / Gustin ή παρόμοια, χωρίς πατάτα αλεύρι. Αφαιρέστε το κρέας από τα οστά, τρίψτε με τα μπαχαρικά και τοποθετήστε το σε μια κατσαρόλα. Βράζετε το αραιωμένο ξύδι με τα ψιλοκομμένα κρεμμύδια και τα μπαχαρικά και ρίχνετε το κρέας. Βράστε το ψητό μαγειρεμένο, η μαρινάδα πρέπει να εξατμιστεί. Τηγανίζουμε τα τηγανισμένα οστά και τηγανίζουμε δυνατά. Στη συνέχεια καφέ το κρέας καλά από όλες τις πλευρές, στη συνέχεια, προσθέστε σταδιακά λίγο βραστό νερό και γαρνιτούρα. Συνδέστε τη σάλτσα με την κρέμα και το μείγμα καλαμποκιού. μέχρι στιγμής, τόσο καλά. Εκείνη την εποχή δοκιμάσαμε το ξύδι, σήμερα με το βαλσαμικό, το κόκκινο ή το λευκό, είναι πολύ πιο εύκολο να φτιάξεις μια πικάντικη μαρινάδα. Θα πρέπει να σημειωθεί, ωστόσο, ποιος θέλει να τηγανίσει για μια διπλή ποσότητα κρέατος δεν χρειάζεται διπλάσιο ποσό της μαρινάδας. Αυτό πρέπει να εκτιμηθεί λίγο. Τα έντονα καστανά οστά μπήκαν στο Ankochtopf. Μετά το ημι-μαγείρεμα έρχεται η καφετιέρα του ψητού, πήραμε το βούτυρο βούτυρο. Όταν όλα ήταν καφέ γύρω από όλα, το ψητό προσγειώθηκε ξανά στο δοχείο μαγειρέματος και στη συνέχεια εξαφανίστηκε μετά από να χύσει λίγο βραστό νερό στο φούρνο. Ορίστε περίπου 120 ° και χύνεται ξανά και ξανά βραστό νερό. Και στη συνέχεια: Schmurgel, Schmurgel και η μυρωδιά προσέλκυσε τότε, επίσης, περίεργος. Δεν μπορώ να δώσω πληροφορίες χρόνου, γιατί μαγειρεύουμε μεγάλες ποσότητες. Αλλά ποιος είχε ποτέ ψητό στο φούρνο θα πρέπει να έχει εμπειρία.
Εκείνη την εποχή βγήκαμε στα καταστήματα για να αγοράσουμε τζίντζερ, σήμερα υπάρχει σε κάθε γωνιά. Ένας μικρός ή πολύ μικρός κονδύλος είναι αρκετός, έχουμε παραλείψει τζίντζερ, αλλά η δάφνη ήρθε στη μαρινάδα και πολλά άλλα κρεμμύδια. Στη συνέχεια επεξεργαστήκαμε τα κρεμμύδια με το μπλέντερ και τα χρησιμοποιήσαμε για τη σύνδεση της σάλτσας, τα μπαχαρικά έρχονται μαζί μας σε αυγά τσαγιού πορσελάνης (τι λέει), επειδή σώζεις το rausfischen, μόνο το αυγό πρέπει να είναι πραγματικά στο υγρό. Για τη δέσμευση πήραμε γλυκιά κρέμα, πόσο είναι για κάθε ένα.
Ακόμα, προσθέστε πάντα βραστό νερό, αλλιώς ψήστε το ψητό και πριν κόψετε πρέπει να ξεκουραστεί για λίγο. Διαφορετικά χάνει το χυμό του. Και όταν η κρέμα έρχεται κατευθείαν από το ψυγείο στο ζεστό υγρό τηγανίσματος, μπορεί να συμβεί η πήξη της κρέμας. Είναι καλύτερο να ανακατεύετε μια μικρή ποσότητα σάλτσας στην κρέμα και στη συνέχεια να τα χύνετε μαζί. Κατόπιν αιτήματος στο φαγητό, εάν το κρέας είναι επιθυμητό, ήρθε αρκετές φορές η απάντηση: "κρέας, αλλά σάλτσα". Ο Χανς πήρε το ψητό στα αριστερά γεμάτο και είπε: «Ακριβώς όπως στο παρελθόν, όχι γιαγιά." Η γιαγιά της Ingrid δεν ήταν καθόλου στην κουζίνα, αλλά ο Hannes δεν το ξέρει.
