Χοιρινό στιφάδο στο ύφος του H.-J. νόστιμα
Έτσι, μερικές φορές μια σχετικά απλή, αλλά καλή συνταγή της γερμανικής κουζίνας στο σπίτι. Ένα ψητό χοιρινό. Τίποτα ιδιαίτερο; Και ναι και όχι. Ο καθένας μπορεί. Ή όχι. Αλλά σύμφωνα με τη συνταγή μου είναι εγγυημένη!
Αγοράστε ένα χτένα χήνας. Όσο μεγάλη χρειάζεται η οικογένειά σας. Όσοι μπορεί να μην είναι τόσο καλοί μπορούν να αγοράσουν ένα κομμάτι χωρίς κόκαλα. Αγοράζω με οστά και απελευθερώσω τα οστά πριν. Το πάγωμα δίνει γεύση για μια υπέροχη σούπα.
Τι άλλο χρειάζεστε; Σούπα πράσινο. Κρεμμύδια. Σκόρδο (ή όχι). πάστα ντομάτας. Μια γουλιά κρασί (στο ψητό σχεδόν δεν έχει σημασία, άσπρο ή κόκκινο, εξυπηρετεί μόνο το Geschmacksabrundung). Λίγο άπαχο μπέικον. Κουταλιά μουστάρδας. Μια γουλιά του "Kuhfond" (που δεν ξέρει τι είναι, παρακαλώ ρωτήστε τον φίλο μου Horst L.) αλάτι, πιπέρι, ξηρό μαντζουράνα.
Κάτι άλλο; Όχι. Για τι; Κάποτε ήταν χωρίς το ράφι μπαχαρικών σε χιλιόμετρα. Και η γιαγιά θα μπορούσε να μαγειρέψει! Χωρίς λεμόνι, χωρίς Ajvar και χωρίς "πέντε μπαχαρικά". Απλό, αλλά καλό.
Λοιπόν, και αρκετά από το φλυαρία. Αφού ελευθερωθώ το οστό από το καλά μείγμα κρέατος (παρακαλώ μην πάρετε το κλινικά απολιπανθέν κρέας από το σούπερ μάρκετ, είναι καλύτερα αν έχει απολεσθεί κάποιο λίπος), ψήνω το κρέας σε μια κατσαρόλα σε λίγο λάδι γύρω από ζεστό. Αφαιρέστε και αφήστε το στην άκρη.
Ελπίζω να μην το πιάσετε τότε. Αυτό θα συμβεί αργότερα. Εν τω μεταξύ, πηγαίνετε στις θηλές λαχανικών. Κρεμμύδι και σκόρδο ψιλοκομμένα. Δεν χρειάζεται να είναι τόσο ωραία. Το καρότο, το σέλινο και τα πράσα πλένουν καλά (ειδικά το πράσο) και schnibeln. Κόψτε το μπέικον. Μην πετάτε το δέρμα, αποπνέει επίσης γεύση.
Όλα έτοιμα; Στη συνέχεια, βγάλτε τη γρήγορη κατσαρόλα από το ντουλάπι. Εκεί μπαίνει το μπέικον. Αφήνεται απαλά έξω. Όχι πλήρης άνθρακας, διαφορετικά καπνίζει ισχυρό στην κουζίνα. Εάν το μπέικον είναι καλό γυαλιστερό, τότε καθαρό με μια κουταλιά της πάστας ντομάτας. Αυτό πρέπει να "καεί". Δεν είναι μαύρο, αλλά σκούρο καφέ. Αυτό δημιουργεί τη λεγόμενη "αντίδραση Maillard", δημιουργούνται ψητά, δίνουν γεύση και αργότερα χρωματίζουν τη σάλτσα.
Στη συνέχεια, εισέρχονται κρεμμύδια και σκόρδο. Λίγο ψητό. Στη συνέχεια, τα υπόλοιπα λαχανικά. Επίσης ψητό. Και τώρα είναι "σβήστηκε". Μια γουλιά κρασί έρχεται μέσα. Νερό (ή ζωμός). Όσο χρειάζεστε σάλτσα. Τώρα μπαίνουν κρέας και χτένια.
Και τότε; Frei μετά τον Johann: "Λέω μόνο μία φράση: μπαχαρικό". Έτσι, αλάτι καθαρό πιπέρι, μαντζουράνα σε αυτό, το μουστάρδα κουτάλι. Καλύψτε το και σάλτσα για 30 έως 40 λεπτά. Ανάλογα με το πόσο μαλακό θέλετε το κρέας. Έτοιμος; Τέλος. Όχι ακόμα.
Όταν η κατσαρόλα έχει κρυώσει, σκεπάστε κάτω και σαρκώστε έξω. Για μένα, τα φλοιάρια, επειδή είναι τόσο νόστιμα. Στη συνέχεια, η κρέμα ανοίγει. Ανάλογα με το πόσα θέλετε. Σταματήστε! Δεν είναι πέντε λίτρα, όπως στην Horst. Ένα μέγιστο δέκα τοις εκατό του υγρού. Και μετά έρχεται η ραβδί. Πείτε μπλέντερ χειρός. Ανακατεύουμε καλά τη σάλτσα μέχρι το μπέικον, τα λαχανικά και ο ζωμός να σχηματίζουν μια ομοιογενή μάζα.
Στη συνέχεια, το κρέας και το κρασί επιστρέφουν και είναι τελειωμένο. Έχετε δοκιμάσει πριν, έτσι; Τι συμβαίνει; Μια νόστιμη κουτάλα, λίγα αρακά ή σπαράγγια ή φασόλια ή ... τι σας αρέσει. Λοιπόν, ήταν τόσο δύσκολο; Όχι. Μπορεί κάποιος αρχάριος. Και η γιαγιά. Μόνο αυτή δεν χρειάζεται αυτή τη συνταγή. Αφήστε το να σας δοκιμάσει.
