Το επόμενο επίπεδο θα είναι σίγουρο
Πιάστηκε, παραδέχομαι: Μου αρέσει να παίζω στον υπολογιστή. Δεν είναι υπερβολικό, αλλά μερικές φορές για μισή ώρα σε έναν εικονικό παράλληλο κόσμο βρίσκω απίστευτα χαλαρωτικό. Ίσως να έχει να κάνει με την απεριόριστη παιγναιμία μου, δηλαδή: Μου αρέσει να παίζω με πάθος. Και αυτό είναι σωστό. Είτε παιχνίδια στο τραπέζι, είτε σε κάρτες είτε σε παιχνίδια με ζάρια που στολίζονται στο τραπέζι ή μπιλιάρδο και kicker όχι τόσο πολιτισμένα στην παμπ. Ποτέ δεν θα πήγαινα σε μια παμπ όπου απλά κάθεστε στο πάγκο και μιλάτε. Ή πίνετε. Παρεμπιπτόντως, τα ποτά παιχνίδια είναι μία από τις λίγες κατηγορίες παιχνιδιών εκτός από παιχνίδια ρόλων που δεν μπορώ να κερδίσω τίποτα. Αλλά πίσω στο θέμα: παιχνίδια υπολογιστών.
Το 1973, βρήκα ένα δώρο με το μέγεθος ενός παπουτσιού κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Δεν κουνούσε όταν ξύπνησε και ήμουν απογοητευμένος ακόμα και πριν αποσυσκευάσω. Προφανώς, δεν ήταν άλλο κιτ Lego και επομένως δεν μπορούσε να θεωρηθεί ένα πλήρες δώρο για μένα. Η απογοήτευσή μου όμως γρήγορα ξεπέρασε, όταν κάτω από το χαρτί περιτυλίγματος ένα λαμπρό κιβώτιο ήρθε στο φως. Παραδόξως παρατηρήθηκαν μυστήρια, μαγικά και πάνω από όλα: ηλεκτρικά. Το όλο θέμα αποδείχθηκε ότι ήταν μία από τις πρώτες κονσόλες παιχνιδιών, για να μιλήσω, ο μεγάλος πρωταρχικός πρόγονος του Playstation, του X-Box και του Co. Ο μπαμπάς μου ενέδρασε την κονσόλα με την ασπρόμαυρη τηλεόραση μας και το θαύμα πήρε την πορεία του.
Τα στοιχειώδη γραφικά ενός ορθογώνιου παιχνιδιού με μια κεντρική γραμμή και δύο κοντές, κάθετες γραμμές προς τα δεξιά και προς τα αριστερά εμφανίστηκαν στην οθόνη. Αυτές ήταν οι δύο "ρακέτες του τένις" που μπορούσαν να μετακινηθούν πάνω και κάτω με ένα κουμπί. Στην αρχή του παιχνιδιού ήρθε μια μπάλα τένις; με τη μορφή ενός φωτεινού τετραγωνικού σημείου στο παιχνίδι, από δεξιά προς τα αριστερά; Τι λέω ούτως ή άλλως; Οι παλαιότεροι το ξέρουν ούτως ή άλλως και οι νεότεροι αυτοί μάλλον δεν με πιστεύουν. Σε κάθε περίπτωση, ήμουν γοητευμένος. Τουλάχιστον μέχρι να λειώσει έξω από το χιόνι και θα μπορούσα ξανά να κάνω τον τεράστιο κήπο μας αβέβαιο.
Θα έπρεπε να είναι έξι χρόνια πριν είχα τη δεύτερη καθοριστική μου εμπειρία στα παιχνίδια υπολογιστών. Το 1979 οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές ήταν ακόμα μια μακρινή ουτοπία, αλλά στο καπνό γεμάτο πίσω δωμάτιο του μοναδικού καταστήματος τσιπ στο χωριό, το μέλλον είχε ήδη φτάσει. Εκεί, η ημι-ισχυρή νεολαία του χωριού παίζαμε σε μηχανές με κουλοχέρηδες υψηλού επιπέδου, όπως οι κλασικές arcade; Donkey Kong; και αστεροειδείς; Για το υψηλότερο υψηλό σκορ του μήνα, ο ιδιοκτήτης πήδηξε ένα επιβλητικό 40 βαθμούς, οπότε ο χώρος ήταν πάντα συσκευασμένος. Η πριμοδότηση του νικητή έχει ωραία κανονικότητα Martin K. (γνωρίζετε ήδη ενημερωμένος) bagged. Είχε ΠΑΝΤΑ χρήματα για να παίξει, επειδή έκλεψε τους λογαριασμούς της γιαγιάς του με 5 μάρκες, τους οποίους έκρυψε ανάμεσα στις σελίδες της Βίβλου της. Αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία; Γνωρίζω μόνο ότι ο Μάρτιν αργότερα εξυπηρέτησε μια μακρύτερη νεανική τιμωρία για κλοπή αυτοκινήτου. ¶Έτσι να είναι, νωρίς πρακτική.
Στη συνέχεια ακολούθησε μια μακρά φάση αποχής που τελείωσε απότομα το 1996, όταν ο συγκάτοικος μου αγόρασε το ολοκαίνουργιο Playstation. Ξαφνικά ήταν πάνω από όλα; Jump and Run; και το Desert Fox; Crash Bandicoot; βγήκε από το σαλόνι μας. Από τότε είχα το πρώτο δικό μου PC από τη στροφή της χιλιετίας, έχω δοκιμάσει κάποια καλά και πολλά κακά παιχνίδια. Έχω αρκετές grouse για τη συνείδησή μου και επίσης σε πρωταθλητές πρώτου προσώπου σαν; Counter-Strike; Τουλάχιστον έχω μια ματιά. Αν παίζω κάτι σήμερα, είναι συνήθως ένας αξιοπρεπής προσομοιωτής πτήσης ή ένα παιχνίδι αγώνων αυτοκινήτου που ονομάζεται Asphalt 8; Αυτό δεν στερείται κάποιας ειρωνείας, δεδομένου ότι δεν έχω ούτε πτήση ούτε άδεια οδήγησης. Στη συνέχεια σταματήστε στον υπολογιστή, είναι ασφαλέστερα ούτως ή άλλως.
Μερικές φορές ακόμη και ο καλύτερος αρραβωνιαστικός από όλους (ποιος ξέρει ποιος παραθέτω εδώ τουλάχιστον στην προσέγγιση, παρακαλώ το γράψω στα σχόλια, αυτό δίνει πόντους μπόνους στο επόμενο επίπεδο) και εγώ μαζί κάτι στον Η / Υ. Ναι, αυτό λειτουργεί. Και οι δύο μας αρέσουν τα αποκαλούμενα "παιχνίδια κρυφών αντικειμένων", όπου πρέπει να λύσεις πολλά παζλ και εικόνες αναζήτησης ή ένα παιχνίδι εύρεσης λέξεων που ονομάζεται Bookworm; Αν νομίζετε ότι δεν είναι διασκέδαση μαζί, δοκιμάστε το ως ζευγάρι.
Ήρθα στο θέμα αυτό την άλλη μέρα, όταν κοίταξα πάνω από τον ώμο ενός δέκαχρονου αγοριού στο μετρό. Στην οθόνη του smartphone του, μια καταστροφική μορφή με ένα γιγάντιο σπαθί έτρεξε μέσα σε μια εξίσου καταστροφική πόλη που έπεφτε, αποκεφαλίζοντας τα ζόμπι κάθε δευτερόλεπτο (προτού οι νεκροί αποκεφαλιστούν;). Έμεινα έκπληκτος που δεν βγαίνει κανένα αίμα από τη συσκευή. Έπρεπε να σκεφτώ το 1973 και το χριστουγεννιάτικο θαύμα μου σε ασπρόμαυρα γραφικά 2D και ήταν ευτυχής που αυτά τα ζόμπι είχαν περάσει από μένα και την παιδική ηλικία μου. Και πραγματικά ήθελα να γράψω κάτι για τους κινδύνους των παιχνιδιών σε υπολογιστή και να δώσω συμβουλές και; Τι γίνεται; Γύρισα τώρα στο νέο μου Jaguar. Εικονική, βέβαια.
