διακοπή του φαρμάκου; Θα είναι λίγο πιο εύκολο
Για χρόνια μου αντλούνταν γεμάτα φάρμακα και έφτασα εκείνη την εποχή που δεν τους χρειαζόμουν! Αυτό που ήταν προφανώς αδιανόητο για τους γιατρούς, επειδή ένα πραγματικό σχέδιο, πώς απομακρύνω από όλα τα χημικά πράγματα, δεν είχε κανέναν! Αντίθετα: Σε μερικές περιπτώσεις, μου έδιναν ακόμη και τα πράγματα που είναι γνωστό ότι εξαρτώνται ακόμα περισσότερο.
Αϋπνία, αδρεναλίνη βυθίζεται και Co.
Η ενεργοποίηση μέχρι τα άκρα των μαλλιών σας είναι ένα πράγμα, αλλά 36-52 ώρες χωρίς ύπνο, αυτός είναι ένας άλλος αριθμός σπιτιών. Σαφώς τουλάχιστον αισθάνθηκε ότι αυτό το μόνιμο "υπό την εξουσία", μαζί μαζί. Τη νύχτα τα πόδια μου έτρεχαν μόνα τους έναν μαραθώνιο, τη λεγόμενη "μπλε ώρα" που γνώριζα πολύ καλά!
Όλοι οι επιθέσεις ιδρώτα - αλλά στην πραγματικότητα ήταν περισσότερο έτσι, ότι δεν μπορούσα να κρατήσω τη θερμοκρασία μου πια. Από τα ρίγη μέχρι τις επιθέσεις με θερμότητα, πήγαμε μερικά δευτερόλεπτα - η εμμηνόπαυση δεν είναι καθόλου νόημα.
Βασική διατροφή, αθλητισμός και tai chi
Μάλλον τυχαία, έχω παρατηρήσει ότι μπορώ να ανακουφίσω τα συμπτώματα μέσω της κατάλληλης διατροφής, ΤΙ ΠΟΤΕ πίνω και τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό ανακουφίζει την άσκηση.
Όσο πιο βασικό έφαγα, τόσο λιγότερο έντονη αδρεναλίνη χύθηκε. Και ό, τι χύθηκε έξω, έχω με μέτριες κινήσεις (βόλτες, tai chi, γιόγκα) "abtrainiert".
Η γιόγκα και το tai chi έχουν το επιπρόσθετο αποτέλεσμα της παραγωγής ή βελτίωσης της διανοητικής ισορροπίας.
Η εκπαίδευση αναπνοής βοηθάει να καταρρεύσει
Επιπλέον, πήγα στην αναπνευστική προπόνηση: Εμπνευσμένη από την βαθιά αναπνοή του Τάι Τσι, σκόπιμα επικεντρώθηκα σε αυτό: αναπνοή αργά και αργά, κρατώντας, εισπνέοντας και εξελίχνοντας αργά, και πάλι από την αρχή.
Από την οπίσθια όψη, μπορώ να πω ότι οτιδήποτε βοηθά να αποσπάσει την προσοχή σας από τα συμπτώματα της απόσυρσης αξίζει την τιμή του χρυσού!
Εκείνη την εποχή ήμουν αποσπασμένος από ένα διαδικτυακό παιχνίδι και σχετική δραστηριότητα διαχειριστή σε ένα συμβούλιο βοήθειας: Η επίλυση των προβλημάτων παιγνίων άλλων ανθρώπων ήταν τόσο απασχολημένη με το μυαλό μου ότι μερικές φορές αποσύρθηκα από τα συμπτώματα στην εξεύρεση λύσης. Ωστόσο, δεν συνηθίστηκα σε πολλές άλλες δραστηριότητες, παρόλο που μου άρεσε να τα κάνω αλλιώς. Κάντε μουσική, τραγουδήστε, ζωγραφίστε, γράψτε - τίποτα δεν πήγε τόσο σωστά. Αλλά όλοι πρέπει να το δοκιμάσουν για τον εαυτό τους, τι λειτουργεί.
Επίσης, η θεραπευτική ζωγραφική (π.χ. στιλπνές παλιά έπιπλα, μπογιές κορνίζες ή πήλινα αγγεία) έχει πολύ χαλαρωτικό αποτέλεσμα και αποσπά την προσοχή.
Συμπέρασμα: Δεν θα το έκανα ποτέ στο νοσοκομείο
Για όλα τα φάρμακά μου (και κυρίως την εξάρτηση από την κωδεΐνη), η απόσυρσή μου πήρε συνολικά 2 3/4 έτη.
Πολλοί λένε ότι αυτό μπορεί να γίνει μόνο σωστά στο νοσοκομείο - διαφωνώ έντονα με αυτό!
Κατ 'αρχάς, σχεδόν κανείς δεν μπορεί να κρεμάσει τη ζωή τους μόνο για τρία χρόνια, και δεύτερον, απλά δεν έχει τις επιλογές απόσπασης της προσοχής που χρειάζεται. Δεν θα ήθελα να τρέχω για νύχτες σε οποιονδήποτε διαδρόμους νοσοκομείου αν δεν μπορώ να κοιμηθώ.
Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, ο ρυθμός εγκατάλειψης, καθώς και ο ρυθμός υποτροπής εκείνων που το κάνουν σπίτι, είναι υπερβολικά υψηλοί, ωστόσο:
Είναι θέμα νοοτροπίας
Αυτό που με κράτησε πάντα ήταν το γεγονός ότι είχα έναν καλό λόγο να σταματήσω: τελικά δεν το χρειάστηκα μετά από 10 χρόνια! Κάθε νέα μέρα, κάθε νέα μείωση ήταν μια επαναφορά της ποιότητας ζωής και της ελευθερίας.
Μέχρι σήμερα, είναι ότι χρησιμοποιώ μόνο φυτικά φάρμακα ή το φαρμακείο της φύσης, έχω διαβάσει πολλά για τις διάφορες επιδράσεις των τροφίμων, των φρούτων, των λαχανικών και γενικά για μένα και το σώμα μου έχει επίσης αναπτύξει ένα εντελώς νέο συναίσθημα.
Μην εγκαταλείπετε την ευθύνη για τον εαυτό σας. Ορίστε ένα στόχο, εργαστείτε για την ποιότητα ζωής σας ή για να την αυξήσετε! Και ναι: λειτουργεί!
