Όλες οι αγάπες με το χριστουγεννιάτικο δέντρο
Ο πατέρας μου γεννήθηκε το 1988 και από εκεί βάζω πάντα την εικόνα του κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Υπήρχαν όλο και περισσότερο, η γιαγιά μου, ο πατριός μου, όπως ο παππούς μου ήταν ήδη κάτω από αυτό. Όταν η μητέρα μου είδε τα Χριστούγεννα κάτω από το δέντρο το 2002, είπε ότι όταν πεθάνω δεν έχω χώρο για μένα. Είπα: αυτό είναι εντάξει, τότε μικρές φωτογραφίες διαβατηρίων έρχονται σε καρέ και στη συνέχεια τους κρέμονται στο δέντρο, έτσι είστε πάντα εδώ μαζί μας.
Τον Μάιο η μητέρα μου πέθανε και τον Οκτώβριο ο αδελφός μου πέθανε επίσης. 2008 ο πατέρας μου και το 2010 η μητέρα μου. Όποιος έρχεται σε μας και κοιτάζει το δέντρο, είναι ενθουσιασμένος, γιατί έτσι είναι όλοι οι νεκροί μαζί του.
Είχα 6 μικρά πλαίσια ασημένια, αλλά δεν τα βρίσκω πια. Τώρα έχω αγοράσει αυτά τα μπρελόκ που μπορείτε να τραβήξετε φωτογραφίες για τους δικούς μου νόμους, και αυτό λειτουργεί εξίσου καλά. Ο εγγονός μας, ηλικίας 4 ετών, ο οποίος γιορτάζει με τη μητέρα του στις 24 και 25 μόνος του, της είπε: «αλλά η μούμια, το παιδί του Χριστού έχει ξεχάσει τις εικόνες, με τη γιαγιά που βρίσκονται στο δέντρο».
Την ψάχνει επίσης και νομίζει ότι είναι όμορφη.
Νομίζουμε ότι είναι ωραίο πράγμα και όπως είπα, είναι πάντα εκεί!
