Την τελική υπεράσπιση του σαλιγκαριού
Τίποτα δεν μεγαλώνει στον κήπο μου φέτος! Τα φυτά που φυτρώνουν ριζικά διαβρώνονται, οι βλαστήσιμοι σπόροι φτάνουν μόνο σε ύψος λίγων χιλιοστών πριν διαβρωθούν από τα σαλιγκάρια.
Κάθε μέρα συλλέγω, σε ένα κουβά και ρίχνουμε με βράζοντας νερό. Δεν είμαι περήφανος για τον εαυτό μου αυτή τη στιγμή, αλλά η σκέψη ότι οι γυμνοσάλιαγκες βάζουν τα αυγά και θα τα έχω τον επόμενο χρόνο ...
Η μέθοδος του βραστό νερό μου φαίνεται πιο ανθρώπινη, επειδή τα σαλιγκάρια υποφέρουν από ένα δεύτερο θάνατο, σε αντίθεση με το γυμνοσάλιαγκας, όπου ξηραίνονται αργά.
Αλλά τώρα για την πραγματική συμβουλή:
Το γλυκό ζωμό, αφού είχε κρυώσει, έβαλα το κομπόστ και ανακάλυψα με έκπληξη ότι τα σαλιγκάρια αποφεύγουν το κομποστ.
Τότε έχω πειραματιστεί. Και χθες τολμούσα: Έπαιξα κάποτε φυτά μπρόκολο (ήταν η τρίτη απόπειρα), φυτεύτηκα και έδωσα σε κάθε μικρό φυτό κάτι από το περιεχόμενο κάδου.
Έτσι, και σήμερα το πρωί, όλα τα φυτά ήταν ακόμα εκεί.
Τα μακαρόνια δεν έτρωγαν πλέον, όπως και οι ντομάτες (ναι, ακόμη και οι ντομάτες γονατίζονταν στους μίσχους). Στο ανυψωμένο κρεβάτι χρησιμοποίησα αγγούρια, 6 σάκους σπόρων και πριν από λίγες εβδομάδες έριξα ένα κουβά λάσπης στο ανυψωμένο κρεβάτι - τώρα έχω τουλάχιστον 6 φυτά αγγουριού - δεν τεμαχίστηκαν.
Σήμερα θα αγοράσω φυτικά σαλάτα και θα δούμε αν μπορώ να τα προστατεύσω.
Όχι, το πράγμα δεν μυρίζει ιδιαίτερα ορεκτικό. Και δεν φαίνεται ιδιαίτερα ορεκτικό.
Αλλά αν βοηθά ...
