Τοποθέτηση κουτιού αγωνίας
Είτε στο γραφείο, στο σπίτι, σε διάφορους χώρους εργασίας, βοηθώντας μερικές φορές να δημιουργήσουν ένα κουτί υγείας. Παραγγείλετε ένα συγκεκριμένο άτομο γι 'αυτό, π.χ. μια φορά την εβδομάδα που αδειάζει το κιβώτιο και κοσκινίζει το σημείωμα θλίψης.
Η εισαγωγή μιας ολίσθησης μπορεί να γίνει ανώνυμα, π.χ. σε μια εταιρεία ή συνειδητά με το όνομα.
Θα πρέπει να χρησιμοποιείται ενδιάμεσα για τη μικρή θλίψη, όχι για μεγάλα προβλήματα. Έτσι, ένα σπίτι Kummerkasten θα μπορούσε να δημιουργηθεί για όλα τα μέλη της οικογένειας και τον επικεφαλής της οικογένειας, της μητέρας ή του πατέρα, μία φορά την εβδομάδα να κοσκινίζει τις νότες και να παρέχει ανακούφιση ή να καλεί το οικογενειακό συμβούλιο και να συζητά τη θλίψη στο οικογενειακό δίκτυο. Τα μικρά πράγματα μπορούν π.χ. του "γιατί δεν υπάρχει πλέον Nutella για 3 ημέρες;" ή "γιατί ο Fritz πρέπει πάντα να είναι στο μπάνιο για τόσο πολύ καιρό" ή "ο σωλήνας ποδηλάτου μου είναι σπασμένος και τα τσέπη μου δεν είναι αρκετά για ένα καινούργιο" κλπ. κλπ.
Σε μια εταιρεία επιλέγετε ένα Kummerkastenverwalter που στη συνέχεια αναλαμβάνει το γραφείο. Από τότε μπορεί μερικές φορές να γλιστρήσει όπως "ο κ. Mustermann κρατά τις γυναίκες ποτέ χωρίς πόρτες" ή "γιατί ποτέ δεν αναπληρώθηκε χαρτί" να ρίχνεται.
Αυτά τα κουτιά θλίψης μπορούν να περιορίσουν την καθημερινή απογοήτευση που μπορεί να συσσωρευτεί γρήγορα. Φυσικά, μερικές φορές θετικά πράγματα μπορούν να πεταχτούν μέσα, όπως η "Μις Musterfrei έχει τα γενέθλιά της την επόμενη εβδομάδα και δεν θέλει να δώσει τίποτα, κάποιος πρέπει κρυφά να αγοράσει και να κρύψει τα λουλούδια."
Κάποτε βρήκα μια νότα σε ένα κουτί θλίψης με "Η κα Μ. Κάθεται στο χώρο εργασίας και αγωνίζεται συνεχώς με δάκρυα". Αυτός που έγραψε το σημείωμα ήταν πολύ ντροπαλός και δεν ήθελε να απευθυνθεί στον συνάδελφο. Στη συνέχεια ανέλαβα και βγήκε ότι η γάτα είχε πεθάνει για τη γυναίκα στην οποία ήταν πολύ συνδεδεμένη και δεν τόλμησε να πει στους συναδέλφους της, γιατί φοβόταν να γελάσει. Στη συνέχεια είχα μια μακρά συζήτηση για τα κατοικίδια ζώα και μετέφερε μαζί της, όπου ήρθαν όλο και περισσότεροι συνάδελφοι και μοιράστηκαν τις δικές τους εμπειρίες. Στη συνέχεια, ο συνάδελφος ήταν προσβάσιμος, ανοιχτός και πήρε καλά πάνω από την απώλεια.
