Τηγανητές πατάτες από την τσάντα (μετρητή ψύξης) καλύτερα από τη φήμη τους
Πρώτα απ 'όλα, ναι, ξέρω, οι αυτό-μαγειρευμένες πατάτες είναι καλύτερες, υγιεινότερες, πιο πράσινες και που ξέρουν τι άλλο. Συνεπώς, τα σχόλια προς αυτή την κατεύθυνση θα μπορούσαν να εξοικονομήσουν, θα ανοίξετε τις πόρτες.
Έτσι λοιπόν: Έχω εγκαταλείψει τις προκαταλήψεις μου κατά των ημιτελικών τηγανητών πατάτας (με μπέικον και κρεμμύδια) από την τσάντα. Προϋπόθεση είναι να το κάνετε σωστά, με τον ακόλουθο τρόπο:
Ζεστάνετε λίγο λάδι και, εάν είναι επιθυμητό και διαθέσιμο, βάζουμε μπέικον και κύβους κρεμμυδιού σε ένα μη κολλημένο τηγάνι, στη συνέχεια προσθέτουμε το ήμισυ των πατατών τσαγιού και κόβουμε τα κομμάτια πατάτας με δύο ξύλινες σπάτουλες, γυρίζοντας ξανά και ξανά μέχρι να είναι ξηρές και τραγανές. Η υπομονή αποδίδει, ο οποίος υπηρετεί πολύ νωρίς, τιμωρείται με λιγότερη καλή γεύση.
Θα μπορούσατε επίσης να τηγανίζετε ολόκληρη την τσάντα ταυτόχρονα, αλλά τότε το αποτέλεσμα δεν είναι τόσο καλό. Καλύτερα να εφαρμόσετε δύο φορές.
Οι πατάτες της μπαγκέτας είναι επίσης πολύ κατάλληλες για ένα λεγόμενο POTATO PANEL: ψήνουμε όπως περιγράφεται παραπάνω, στη συνέχεια ρίχνουμε πάνω από δύο χτυπημένα αυγά και απλώνουμε όσο το δυνατόν πιο ομοιόμορφα με την σπάτουλα. Στη σωστή στιγμή - η κάτω πλευρά είναι ωραία ροδισμένη, η μάζα του αυγού αντλείται - τοποθετείται σε μια μεγάλη, επίπεδη πλάκα, με μια άνθηση η ομελέτα μπορεί να ασκηθεί πάνω της και στη συνέχεια να γλιστρήσει κομψά πίσω στο τηγάνι. Αν και η δεύτερη πλευρά είναι αρκετά καφετιά, μπορεί να δοκιμάσει.
