Και όταν έρχονται χιλιάδες χιλιάδες;
Όλα θα συμβούν κάποια στιγμή για πρώτη φορά. Όπως και με εμάς, πήραμε απρόσκλητη επίσκεψη! Δεν ήταν ο δικαστικός επιμελητής, ούτε η πεθερά, ούτε οι φοιτητές της Γραφής.
Δεν είναι πολύ πιο δυσάρεστο! Υπήρχαν αρκετοί που συγκεντρώθηκαν στην είσοδο του σπιτιού. Πολλά μικρά, σχεδόν μαύρα σκουλήκια! Τουλάχιστον σκεφτήκαμε μια φορά.
Ο συνάδελφος Google μας βοήθησε με δυσκολία και τελικά μάθαμε: Έξω από την πόρτα, σέρνεται και σέρνει ένα σωρό Diplopoden, γερμανική σαρανταποδαρούσα.
Ζωντανή αγάπη όπως κι εμείς, εμείς οι απατεώνες πήραμε ένα φύλλο χαρτιού και μετέφερα τα αγαπημένα ζώα στο χορτάρι με ένα ψηλό τόξο. Την επόμενη ημέρα, το κάναμε και πάλι, για να βρούμε την τρίτη ημέρα περίπου δέκα φορές τον αριθμό των επισκεπτών ακριβώς έξω από την πόρτα.
Τι είναι γιατρό; Και γιατί ένα κινητό τηλέφωνο; Σύντομη τηλεφωνική κλήση, ζήτηση την επόμενη μέρα.
"Βάλτε τα πάντα στο φτυάρι και στη συνέχεια στα σκουπίδια", λέει ο φύλακας. O.K.
Φυσικά, οι γνωστοί και οι συγγενείς των millipedes μας έφτασαν αμέσως τις επόμενες ημέρες. Ήθελαν να μάθουν πώς κάνουν οι φίλοι τους μαζί μας.
Η αγάπη μου για τα ζώα τελείωσε. Σπρέι πιπεριού μου αλλά όχι! Θα μπορούσα να προστατέψω καλύτερα τη βάση του εξωτερικού τοίχου. Έπρεπε να ψεκάσω την επόμενη μέρα κάτι με διάλυμα μαλακού σαπουνιού. Κάτω από το σπρέι πιπεριού, ο στρατός διπλωπίδων τουλάχιστον εγκατέλειψε την επίθεσή τους στο σπίτι μας, σίγουρα - και μάλιστα αρκετά βιώσιμος.
Δεδομένου ότι οι εισβολές αυτές αναφέρονται συχνότερα από την Αυστρία στο Βερολίνο, μπορώ μόνο να προτείνω: Σε μαζική εμφάνιση, να εργαστείτε αμέσως με το καλό σπρέι πιπεριού. Τα ζώα δέχονται επίσης ημέρες αργότερα από το υλικό.
Weidmannsheil σε όλους όσους το έχουν ακόμα!
