Τα ινδικά χοιρίδια συντηρούνται μεταξύ τους
Έχω διατηρήσει πάντα θηλυκά ινδικά χοιρίδια τα τελευταία χρόνια, καθώς δεν οδηγεί σε ανεπιθύμητη διάδοση στο κλουβί και επειδή τα θηλυκά συνήθως συνοδεύονται καλά μεταξύ τους. Προκειμένου να διευκολυνθεί η προσαρμογή νέων ζώων, ακολούθησα τις ακόλουθες συμβουλές:
- Ψιλοβρέχει 2-3 σταγόνες λάδι λεβάντας στα χέρια, τρίβετε στις παλάμες και εγκεφαλικά επεισόδια όλα τα ζώα εκτενώς, έτσι ώστε όλος οσμή της λεβάντας. Το λάδι λεβάντας είναι αβλαβές για τους χοίρους σε μικρή ποσότητα.
- Τώρα αφήστε όλα τα ζώα στο κλουβί μόνο και το ένα με το άλλο, αν είναι δυνατόν δεν παρεμβαίνουν πλέον.
Αποτέλεσμα: Όλα τα ζώα μυρίζουν το ίδιο με λάδι λεβάντας. Το νέο ινδικό χοιρίδιο απορροφάται τόσο εύκολα από την ομάδα, επειδή όταν το άρωμα έχει φύγει και η κανονική μυρωδιά της γούνας επανέλθει, τα ζώα έχουν ήδη συνηθίσει ο ένας στον άλλο. Πάντοτε δούλεψε καλά.
Για τη γενική συμπεριφορά και τη συσσώρευση των ινδικών χοιριδίων:
Συνήθως η τακτοποίηση στις καλύτερες συνθήκες όταν το νέο ζώο είναι ακόμα νεαρό, έχω πάντα την εντύπωση ότι υιοθετείται πραγματικά από τα μεγαλύτερα θηλυκά. Σύμφωνα με τους κτηνοτρόφους, οι ευνουχισμοί μπορούν επίσης να διατηρηθούν πολύ καλά με τα θηλυκά.
Οι αρσενικοί μόνες μεταξύ τους δεν είναι σκόπιμο, καθώς έρχεται γρήγορα στο χτύπημα του χλοοτάπητα και το δάγκωμα, δεν θα υπήρχε λάδι λεβάντας. Ένα αρσενικό αισθάνεται πιο άνετα ως το κεφάλι ενός χαρέμι. Ενώ αυτό θα ήταν η πιο φυσική στάση, θα προκαλούσε μια πλημμύρα νεαρών που θα μπορούσε να ανατινάξει κυριολεκτικά οποιοδήποτε κλουβί.
Το πιο σημαντικό, δεν πρέπει ποτέ να κρατάτε τα ινδικά χοιρίδια μόνο, καθώς είναι εγγενώς εξαρτημένα από μια ομάδα.
